O Sul por testemunha: declínio da hegemonia corbusiano-carioca e ascensão da dissidência paulista na arquitetura brasileira anos 50
O texto examina a arquitetura moderna produzida no Brasil definida de modo reducionista como "estilo internacional". Resultante das influências convergentes de Mies van der Rohe, Marcel Breuer, Case Study House Program e Concretismo, entre outras, foi adotada em São Paulo com precedência,...
Αποθηκεύτηκε σε:
Κύριος συγγραφέας: | |
---|---|
Μορφή: | Online |
Γλώσσα: | por |
Έκδοση: |
Universidade de São Paulo. Faculdade de Arquitetura e Urbanismo.
2010
|
Διαθέσιμο Online: | https://www.revistas.usp.br/posfau/article/view/43680 |
Ετικέτες: |
Προσθήκη ετικέτας
Δεν υπάρχουν, Καταχωρήστε ετικέτα πρώτοι!
|
Περίληψη: | O texto examina a arquitetura moderna produzida no Brasil definida de modo reducionista como "estilo internacional". Resultante das influências convergentes de Mies van der Rohe, Marcel Breuer, Case Study House Program e Concretismo, entre outras, foi adotada em São Paulo com precedência, constituindo uma alternativa ao modelo hegemônico corbusiano-carioca vigente. Seu acento construtivo perseguia características como síntese, racionalismo, atemporalidade e conseqüente universalidade, afastando-se da matriz corbusiana e dos traços autóctones responsáveis pelo êxito internacional daquela. Esse padrão alternativo de arquitetura moderna teve sua influência irradiada para outras regiões do país, como a cidade de Porto Alegre, atingida proposta vencedora do concurso para o Palácio Legislativo Riograndense (1958), da autoria de dois arquitetos paulistas. Tal projeto pode ser considerado um "divisor de águas" na arquitetura local, contribuindo, igualmente, para demonstrar o "ponto de inflexão" da supremacia da escola carioca no âmbito nacional, que passaria a dividir espaço com aquela produção dissidente no decorrer dos anos 50. |
---|